Skanowanie laserowe do druku 3D makiet dotykowych zabytków ⛪️
Historia druku przestrzennego sięga lat 80-tych w Stanach Zjednoczonych, jednak szczyt jej rozwoju i popularności przypada na drugą dekadę XXI wieku. Zakres zastosowań druku 3D jest ogromny, a naszą wyobraźnie szczególnie rozpalają doniesienia o biodrukach w postaci tkanek, a nawet całych narządów.
Nas szczególnie interesują miejsca, gdzie druk przestrzenny spotyka się ze skanowaniem laserowym. Jak takie spotkania przebiegają? Posłużymy się przykładem świątyni św. Idziego w Inowłodzu, którą mieliśmy przyjemność skanować (patrz: Skanowanie 3D zabytkowej świątyni w Inowłodzu). Nasza praca polegała na pozyskaniu kilkunastu kolorowych skanów zewnętrznej elewacji oraz wykonaniu nalotu fotogrametrycznego, dzięki któremu uzyskaliśmy chmury punktów elementów trudno dostępnych – w tym przypadku dachów. Odpowiednio przetworzone i połączone ze sobą chmury, pozwoliły na zamodelowanie całego obiektu. Skupiliśmy się na głównych jego elementach: ścianach, dachach, otworach okiennych, większych zdobieniach ścian oraz murze, który okalał teren kościoła. Ale model 3D to jeszcze nie koniec – konieczne było jego zoptymalizować pod kątem wydruku. 🖨 Tutaj z pomocą pojawia się odpowiednie oprogramowanie, dzięki któremu można m.in. pociąć obraz na warstwy, ustalić skalę wydruku makiety, ustalić rodzaj oraz strukturę wypełnienia obiektu. Wszystkie te czynniki wraz z wybraną technologią druku oraz odpowiednim materiałem, wpływają na wygląd i dokładność wydrukowanego obiektu.
W ten sposób otrzymaliśmy figurkę świątyni w określonej skali o wymiarach ok. 15x15cm. Skanowanie do druku 3D to możliwość powstawania bardzo dokładnych makiet dotykowych z opisami w alfabecie Braille’a. Świetnym przykładem jest miasto Kraków, które już w 2011 r. zrealizowało projekt Drogi Królewskiej dla Niepełnosprawnego Turysty i umieściło w 12 miejscach w centrum miasta makiety dotykowe dla osób z dysfunkcjami wzroku. Pozwoliło to osobom niewidomym i niedowidzącym zapoznać się z dziedzictwem kulturowym oraz najcenniejszymi zabytkami krakowskiego starego miasta. Jednym z wyznaczników nowoczesności gmin turystycznych jest poziom ich dostępności, a ta nie kończy się na podjazdach dla wózków. Bierzmy więc przykład z Krakowa!
artykuł w miesięczniku “GEODETA”
